Loading…
Valproik Asit Uygulamasının Embriyo İmplantasyon Bölgesinde Vazoaktif İntestinal Peptid ve Siklooksijenaz-2 Aktivitesi Üzerine Etkisi
Amaç: Epilepsi, günümüzde milyonlarca kişiyi etkileyen elektrokimyasal bir beyin fonksiyonu bozukluğudur. Epilepsi hastalığı, yapılan çalışmalarla kadın ve erkeklerde yüksek üreme bozukluğu prevalansı ile ilişkilendirilmiştir. Uzun süre tedavi gerektiren bu hastalık için sıklıkla reçete edilen bir a...
Saved in:
Published in: | Dicle tıp dergisi 2021-12, Vol.48 (4), p.865-873 |
---|---|
Main Authors: | , , , |
Format: | Article |
Language: | English |
Citations: | Items that this one cites |
Online Access: | Get full text |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Amaç: Epilepsi, günümüzde milyonlarca kişiyi etkileyen elektrokimyasal bir beyin fonksiyonu bozukluğudur. Epilepsi hastalığı, yapılan çalışmalarla kadın ve erkeklerde yüksek üreme bozukluğu prevalansı ile ilişkilendirilmiştir. Uzun süre tedavi gerektiren bu hastalık için sıklıkla reçete edilen bir antiepileptik ilaç olan valproik asitin, ovaryumda ergenlik öncesinden yetişkinliğe kadar apoptotik etkilere ve folikülogenez bozukluğuna neden olarak üremeyi olumsuz etkilediği bilinmektedir. Çalışmamızın amacı valproik asit (VPA) uygulanan sıçanlarda embriyo implantasyonunda siklooksijenaz-2 (COX-2) ve vasoaktif intestinal peptid (VIP) moleküllerinin implantasyon döneminde dağılımının araştırılmasıdır.
Yöntemler: 20 adet dişi sıçan iki gruba randomize olarak bölünerek, 1. Grup Kontrol, 2. Grup VPA Grubu olarak belirlendi. 1. Gruba; 90 gün boyunca salin solusyonu intraperitoneal olarak iki doz şeklinde uygulandı. 2. Gruba ise 90 gün boyunca 300 mg/kg/gün VPA intraperitoneal olarak iki doz şeklinde uygulandı. Denekler kontrollü olarak erkek sıçanlarla çiftleştirildi; çiftleşme günü 0. Gün kabul edildi ve 7. Günde denekler yüksek doz anestezi altında feda edilerek uterus implantasyon bölgesi dokuları çıkartıldı. Dokulara, immünohistokimyasal değerlendirme yapılarak bulgular istatistiksel verilerle karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmamızda, COX-2 primer antikoru ile yapılan immünohistokimyasal işaretlemede 7. Gün kontrol grubuna ait kesitlerde, desidua, embriyonun trofoektodermi ve uterus bez epitelinde, kuvvetli bir immünreaksiyon izlenirken; 7. Gün VPA grubuna ait kesitlerde COX-2 antikoru ile yapılan işaretlemesinde ise, immünreaksiyonun aynı bölgelerde zayıf tutulumda olduğu izlendi. VIP primer antikoru ile yapılan immünohistokimyasal işaretlemede 7. Gün kontrol grubuna ait kesitlerde, desiduada zayıftan ortaya değişen kuvvette immünreaksiyon gözlemlenirken, embriyonun trofoektoderminde orta kuvvette, uterus bez epitelinde ise zayıf – orta kuvvette immünreaksiyon ayırt edildi. 7. Gün VPA grubuna ait kesitlerin VIP antikoru ile yapılan işaretlemesinde ise, desiduada, embriyonun trofoektodermi ve uterus bez epitelinde negatiften zayıfa değişen immünreaksiyon gözlemlendi.
Sonuç: Çalışmamızda yaptığımız immünohistokimyasal değerlendirme ve destekleyici istatistiksel veriler ışığında; VPA ’nın uzun süre kullanımının gebelik sürecinde COX-2 ve VIP ’nin ifadelenmesini azalttığı; bu azalmanın da embriyo implantasyonunu ve dolayısıyla gebeliğin ilerlemesini olumsuz yönde |
---|---|
ISSN: | 1300-2945 |
DOI: | 10.5798/dicletip.1037848 |