Asof geen berge ooit hier gewoon het nie (Pieter Odendaal)

In die daaropvolgende gedig "reaching shore" word die beeld gebruik van mense wat deur verskillende seestrome na dieselfde strand gebring is waar hulle hulle velle en velkleure afskud: "let's kick off our fins / zip open our skins like wetsuits", lui die eerste reels van die...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published in:Tydskrif vir letterkunde 2019-09, Vol.56 (1), p.154-157
Main Author: Viljoen, Louise
Format: Article
Language:afr ; eng
Subjects:
Afrikaans poetry
Afrikaanse digkuns
Chat
Online Access:Get full text
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:In die daaropvolgende gedig "reaching shore" word die beeld gebruik van mense wat deur verskillende seestrome na dieselfde strand gebring is waar hulle hulle velle en velkleure afskud: "let's kick off our fins / zip open our skins like wetsuits", lui die eerste reels van die gedig waarin daar verder verwys word na die luister na mekaar se verhale rondom 'n vuur op die strand. Die slotgedigte in hierdie afdeling is na binne gekeer in dié sin dat dit handel oor 'n uitmergelende depressie, met as hoogtepunt van die groep "sy oě rus sonder" met die mooi motto uit Gil Scott-Heron wat lui "don't give up it's time to stop your falling". Die gedig "ons wou net peoples wees" bestaan byvoorbeeld uit 'n remix van whatsapp chat-fragmente wat twee geliefdes tydens die "#feesmustfall"-beweging in 2015 aan mekaar gestuur het. Die bundel is nie net bewus van die sosiale, politieke en omgewingsvraagstukke waarmee Suid-Afrika en die groter wereld te kampe het nie, maar is ook ingestel op die moontlikhede wat juis die poēsie bied om dit op kreatiewe wyse te ondervra.
ISSN:0041-476X
2309-9070
DOI:10.17159/2309-9070/tvl.v.56i1.6306