PMMA / mikroküre / montmorillonite nanokompozit ve PMMA / mikroküre/halloysite nanokompozitin atom transfer radikal polimerizasyon tekniği ile üretilmesi ve mekanik özelliklerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi

• Published in: Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi dergisi 2019-02, Vol.34 (2), p.687-700
• Main Authors: Bel,Tayfun, Arslan,Cüneyt, Baydoğan,Nilgün
• Format: Article
• Language: Turkish
• Subjects: Mimarlık ve Tasarım; Mühendislik
• ISSN: 1300-1884; 1304-4915
• DOI: 10.17341/gazimmfd.416525

PMMA polimere kendini onarma özelliği kazandırmak amacıyla, polimer solisyonu içine üç farklı konsantrasyonda (1, 3, 5% Wt.) Mikro Küreler (MK), eklenmiştir. Formaldehyd reçine duvarlı MK’lerin içi, kendini onarma sıvısı olarak kullanılan, Gliseril Metakrilat (GMA) dolu olarak üretilmiştir. MK’ lerin 1% wt. oranında PMMA solüsyonuna eklenerek PMMA/MK kompozitin üretilmesinin bu kompozitin mekanik özelliklerini geliştirdiği tespit edilmiştir. Bu amaçla, nanotüp ve nanolevha olmak üzere, iki farklı kil nanopartikül, PMMA/MK yapıya takviye edilmiştir. Atom Transfer Radikal Polimerizasyonu (ATRP) yöntemi ile canlı PMMA/MK/HNTs ve PMMA/MK/MMT nanokompozitlerin üretimi sağlanmıştır. Mekanik özelliklerde oluşan değişimleri incelemek amacıyla, PMMA/MK yapıya, 1, 3, 5% Wt. olmak üzere, üç farklı konsantrasyonda, Halloysite kil nanotüp (HNTs) ve Montmorillonit kil nanolevha (MMT) takviyesi yapılmıştır. Nanokil takviyeli PMMA/MK nanokompozitde, dışardan gelen çevresel faktörler nedeniyle oluşan mekanik hasar ardından, polimer nanokompozitin, kendini onarması sağlanmıştır. Shore D sertlik deneyi, çentiksiz Izod darbe deneyi, 3- nokta eğme deneyi ve basma deneyi standartlarının gerektirdiği geometriye uygun şekilde, nanokompozit örnekler üretilmiştir. PMMA/MK/HNTS ve PMMA/MK/MMT nanokompozit örneklerin, mekanik özelliklerinde oluşan değişimler, PMMA polimerin mekanik özelliklerinde oluşan değişimler ile karşılaştırılmıştır. Nanokompozitin, oluşan hasarı onararak, ilk haline dönmesini sağlamak için, mikroküreler kullanılmıştır. Mekanik hasar ardından oluşan, kendini onarma işlemi sonrasında, nanokompozit örneklerin eğme dayanımındaki değişim mukayeseli olarak incelenmiştir.