Nesneleştirilmiş Beden Bilincinin Dindarlık ile Selfitiş Davranış İlişkisindeki Rolü

• Published in: AKADEMIK INCELEMELER DERGISI 2021-10, Vol.16 (2), p.172-190
• Main Authors: Ahmedi, Büşra Kiliç, şahin, Meryem
• Format: Article
• Language: eng ; tur
• Subjects: bedenin nesneleştirilmesi; body objectification; Consciousness; din psikolojisi; intrinsic religious motivation; i̇çsel dini motivasyon; psychology of religion; Religion & psychology; selfie; Social psychology; sosyal psikoloji
• ISSN: 1306-7885; 2602-3016
• DOI: 10.17550/akademikincelemeler.956805

Selfie çekme davranışına yoğun ilgi gösterme anlamında kullanılan selfitiş, teknolojiyle ilgili bağımlılıkların giderek artması sebebiyle araştırmalara konu olan ve son zamanlarda literatüre girmiş bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Selfitiş kavramı, ruh sağlığı ile ilişkilendirilse de herhangi bir patolojinin göstergesi şeklinde değerlendirilmemekte ve selfie çekme davranışına dair tutumları içeren bir kavram olarak ele alınmaktadır. Yaygın dini söylemin gösteriş, teşhir, insan bedeninin metalaştırılması gibi konulardaki eleştirel tutumundan hareketle selfitiş davranış ile dindarlık arasında bir ilişkinin olabileceği ve nesneleştirilmiş beden bilincinin de bu ilişkinin gücünü değiştiren bir role sahip olabileceği ileri sürülebilir. Bu sebeple bu çalışma, selfitiş davranış ile içsel dini motivasyon arasındaki ilişkiyi ve nesneleştirilmiş beden bilincinin bu ilişki üzerindeki düzenleyici etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde öğrenim gören 48’i erkek, 263’ü kadın olmak üzere 311 katılımcı ile yürütülen bu çalışmada selfitiş Ölçeği, Nesneleştirilmiş Beden Bilinci Ölçeği ve İçsel Dini Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin işlenmesinde SPSS 26 ve SPSS PROCESS 3.5 programları kullanılmıştır. Bulgular içsel dini motivasyonun selfitiş davranışı negatif yönde yordadığını ve nesneleştirilmiş beden bilincinin alt boyutu olan beden izlemenin içsel dini motivasyonun selfitiş davranış üzerindeki etkisini azalttığını göstermektedir. Selfitis, which is used in the sense of showing intense interest in selfie-taking behavior, is a concept that has been the subject of research due to the increasing addiction to technology and has recently entered the literature. Although selfitis is associated with mental health, it is not considered as an indicator of any pathology and is considered as a concept that includes attitudes towards selfie-taking behavior. Based on the widespread religious discourse's critical attitude towards vanity, exposure, and commodifying the human body, it can be arugued that there might be a relationship between selfitis behavior and religiosity, and objectified body consciousness might have a role in changing the strength of this relationship. Therefore, this study aims to examine the relationship between selfitis behavior and intrinsic religious motivation and the moderator effect of objectified body consciousness on this relationship. In this study, which was conducted with 311 participants, 48 male