Van vaccinateur tot academisch opgeleid arts. Over de geschiedenis van het medisch onderwijs in Nederlands-Indië

• Published in: Tijdschrift voor medisch onderwijs 2009-04, Vol.28 (2), p.81-89
• Main Author: Zwierstra, R. P.
• Format: Article
• Language: dut
• Subjects: Beschouwing; Medicine; Medicine & Public Health
• ISSN: 1389-6555; 1876-5157
• DOI: 10.1007/BF03081758

Samenvatting In de tweede helft van de negentiende eeuw werd in het voormalig Nederlands-Indië een begin gemaakt met medisch onderwijs. Aanvankelijk werden inlanders in twee jaar opgeleid tot vaccinateur, later tot inlands arts met een uitgebreider curriculum. In Batavia werd daartoe de School Tot Opleiding van Inlandsche Artsen (STOVIA) opgericht en veel later in Soerabaya de Nederlandsch Indische Artsen School (NIAS). Veranderingen in de opvattingen over kolonialisme en het cultuurstelsel hebben hierbij een doorslaggevende rol gespeeld. In het begin van de twintigste eeuw werd de opleiding op universitair niveau gebracht en werden fundamentele curriculumveranderingen ingevoerd. In die context werd ook ruimte geboden voor de ontwikkeling van ideeën over onafhankelijkheid en zelfbestuur, waarmee de basis werd gelegd voor een groot aandeel van artsen en medische studenten in de onafhankelijkheidsbeweging. Na de Tweede Wereldoorlog nam het aantal medische faculteiten in Indonesië geleidelijk toe. Na een korte onderbreking, veroorzaakt door de Nieuw-Guinea crisis, is de samenwerking met Nederland op onderwijsgebied weer hersteld. (Zwierstra RP. Van vaccinateur tot academisch opgeleid arts. Over de geschiedenis van het medisch onderwijs in Nederlands-Indië. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2009;28(2):81–89.)