Loading…

Nationaal Actieplan Dakloosheid: Eerst een Thuis: Toekomst met een thuis

Het is de ambitie van het Rijk om dakloosheid in Nederland in de periode 2023–2030 structureel terug te dringen en in 2030 zelfs te beëindigen. Dat vraagt om een beweging van het zoeken naar oplossingen achteraf, als mensen dakloos zijn, naar het voorkómen dat mensen verder uitgesloten en dakloos ra...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published in:TSG : tijdschrift voor gezondheidswetenschappen 2023-09, Vol.101 (S2), p.60-67
Main Authors: Wolf, Judith R. L. M., Scheepers, Annabel L., Al Shamma, Sara, van den Dries, Linda
Format: Article
Language:dut
Citations: Items that this one cites
Online Access:Get full text
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Het is de ambitie van het Rijk om dakloosheid in Nederland in de periode 2023–2030 structureel terug te dringen en in 2030 zelfs te beëindigen. Dat vraagt om een beweging van het zoeken naar oplossingen achteraf, als mensen dakloos zijn, naar het voorkómen dat mensen verder uitgesloten en dakloos raken. Daarmee verschuift de focus naar mensen die instabiel of ontoereikend zijn gehuisvest en mensen die een verblijfsinstelling verlaten. Vroegtijdige, passende ondersteuning van individuen en gezinnen is noodzakelijk, maar niet voldoende. Preventie van dakloosheid is alleen te realiseren als de structurele problemen worden aangepakt die samenhangen met de maatschappelijke ongelijkheid in Nederland. Dit vraagt van alle overheden om zich samen met partners (zoals opvanginstellingen en woningcorporaties) in te zetten voor bestaanszekerheid en ontplooiingskansen voor iedereen. En door een fundamentele verschuiving in te zetten van opvang naar preventie en wonen, dus naar wonen en ondersteuning van mensen in hun leefwereld, in het sociaal domein. Dat betekent werken aan sociale inclusie, ofwel concrete acties ondernemen voor meer bestaanszekerheid, een sterke voorzorg als mensen de greep op hun bestaan dreigen te verliezen, flexibele herstelzorg voor mensen die langdurig op zorg zijn aangewezen en een breed arsenaal van woonvarianten voor uiteenlopende groepen mensen, ingebed in een sterke sociale basis. The central government has expressed its ambition to reduce homelessness in the Netherlands during the period 2023–2030, and even to have put an end to it by 2030. This will require a shift from dealing with homeless situations after the fact towards preventing people from becoming homeless and excluded in the first place. The focus should therefore be on people who have inadequate housing or are in unstable living situations and those who are at the point of leaving a shelter. Early and appropriate support for individuals and families is needed, yet this is not enough. Preventing homelessness is only achievable if the structural issues of social inequality in the Netherlands are addressed. All levels of government, collaborating with partner organisations like shelters and housing corporations, need to put effort into ensuring social security and equal opportunities for everyone and to undertake a fundamental shift in practice: moving from shelters to preventative support and adequate housing. In other words, helping people in their own environment and existing so
ISSN:1876-8776
1876-8776
DOI:10.1007/s12508-023-00410-0