Wpływ procykliczności na sprawowanie nadzoru makroostrożnościowego

Celem artykułu jest analiza wpływu czasowego wymiaru ryzyka systemowego – procykliczności na sposób sprawowania nadzoru makroostrożnościowego. Mnogość czynników procyklicznych implikuje konieczność opracowania wielu narzędzi antycyklicznych ograniczających poszczególne czynniki. Z analizy wynika, że...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published in:Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny (1960) Ekonomiczny i Socjologiczny (1960), 2014-01, Vol.76 (1), p.147-161
Main Author: Smaga, Paweł
Format: Article
Language:eng ; pol
Subjects:
nadzór makroostrożnościowy
procykliczność
ryzyko systemowe
stabilność finansowa
Online Access:Get full text
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Celem artykułu jest analiza wpływu czasowego wymiaru ryzyka systemowego – procykliczności na sposób sprawowania nadzoru makroostrożnościowego. Mnogość czynników procyklicznych implikuje konieczność opracowania wielu narzędzi antycyklicznych ograniczających poszczególne czynniki. Z analizy wynika, że działania nadzoru makroostrożnościowego powinny przyjąć postawę proaktywną oraz należy przyjąć dłuższy horyzont analizy uwzględniający przyszłą niestabilność bez ulegania paradoksowi niestabilności i bezczynności. Nadzór makroostrożnościowy powinien działać zarówno w okresie ożywienia (ograniczanie narastania ryzyka systemowego), jak i dekoniunktury (łagodzenie przejawów jego materializacji), a niezależnie od fazy cyklu dążyć do wzmacniania odporności systemu finansowego na szoki. Kluczowe dla jego skuteczności jest opracowanie ram działania i sposobu implementacji jego narzędzi i uwzględnienie różnego nastawienia wobec procykliczności instytucji wchodzących w skład organu nadzoru makroostrożnościowego.
ISSN:0035-9629
2543-9170
DOI:10.14746/rpeis.2014.76.1.12